Subiektywnie o sprawie szpitala w Miastku. Czy burmistrz Miastka jest wiarygodna? Mam ogromne wątpliwości

Na wstępie chcę wytrącić ewentualny argument, że nie mieszkam w Miastku, a nawet w powiecie bytowskim, więc nie powinnam zabierać głosu lub się wymądrzać. Uważam jednak, że w wielu przypadkach to mój atut. Nikt nie zwolni mojej mamy z pracy, bo pisałam artykuły na takie, a nie inne tematy (co stało się wiele lat temu), nikt nie będzie prześladował moich dzieci w szkołach (tak też bywało), więc nie posiadam czegoś takiego, jak autocenzura.

A teraz do sedna. Od piątku 29 października 2021 r. w Miastku rozgorzała dyskusja na temat szpitala (wywołana przez radnego Tomasza Śmietanę). Było też spotkanie burmistrz Miastka Danuty Karaśkiewicz z personelem placówki.

Przysłuchując się obu dyskusjom, stawiałam się w roli adwersarza. Czy jako radna, uwierzyłabym burmistrz Miastka, czy bardziej prezes miasteckiego szpitala Renacie Kiempie? W końcu obie panie zarzucają sobie w pewnych kwestiach kłamstwa i manipulowanie danymi oraz faktami. Jako pielęgniarka – której z pań bym uwierzyła? W końcu, jako pacjent? Kto bardziej do mnie przemówił, był wiarygodny?

Przeanalizowałam przy okazji inne liczne spotkania z burmistrz Miastka, prezes szpitala, z mieszkańcami, bez nich… Bo słowa to jedno, a działanie to drugie – chyba ważniejsze. I z przerażeniem doszłam do wniosku, że najmniej wiarygodna wydaje mi się niestety burmistrz Miastka. Cały czas w głowie dźwięczy mi wypowiedziane podczas spotkania z personelem zdanie: Proszę mi wierzyć, jestem ostatnią osobą, która chce zamknąć szpital… I wiecie co? Ja je już słyszałam. Przynajmniej dwukrotnie. Tyle tylko, że na końcu było inne słowo – szkoła. Słyszeli je też rodzice uczniów z Piaszczyny i Słosinka. Szkoły nie będą zamknięte, ale trwa procedura ograniczenia ich struktur do klas I-III z przedszkolami. Niestety doświadczenie pokazuje, że to skazywanie placówek na powolną agonię, niech się wykrwawią… A przypomnę, że audyt oświatowy wskazał, które szkoły mają wysokie koszty utrzymania i z budżetu gminy wypływa do nich najwięcej dodatkowych pieniędzy. Nie były to placówki w Piaszczynie i Słosinku.

O ile eksperyment ograniczania struktur szkół i czekania, może przetrwają (choć przeczą temu doświadczenie i dane), nie zagraża utratą życia, o tyle już w sprawie szpitala tak. Załóżmy, że personel nie otrzyma podwyżek – odejdzie od łóżek, będzie protest, wypowiedzenia pracy w Miastku, a co z tym się wiąże – coraz mniej pacjentów, bo nie będzie fachowców. Kto będzie winny? Prezes, bo jak mawia burmistrz Miastka, to menadżer i ona jest odpowiedzialna za prowadzenie spółki. Skoro jest wina, musi być kara. Odwołanie? W najlepszym przypadku. Scenariusz drugi – prezes daje podwyżki z pominięciem Rady Nadzorczej i burmistrz. To jawna niesubordynacja i przekroczenie uprawnień, bo nie ma źródła finansowania (czego domaga się włodarz Miastka). Skoro jest wina, musi być kara. Odwołanie? W najlepszym przypadku…

I jeszcze jedno. Niemal każda osoba w Miastku na stanowisku dyrektora, menadżera czy kierownika ma podcinane skrzydła (rozmawiam nieoficjalnie). Fantastyczne pomysły, plany? Po co? Tradycji w Miastku musi się stać zadość – masz pokornie słuchać władzy i nie mieć własnych pomysłów, żebyś broń boże nie wykreował się na fantastycznego lidera. Takiego, za którym ludzie staną murem i zagrozisz w ten sposób "tym na wyższych stołkach". A władza – burmistrz – ma wykonywać polecenia… radnych. Właśnie. Gdzie są? Jak widzą przyszłość szpitala? W jakim kierunku ma się rozwinąć? A może zwinąć? W końcu burmistrz reprezentuje tylko właściciela, więc radnych i mieszkańców.